Nasza Sawanna

Sellyne

Trzeba wierzyć we własne możliwości, Vikka

Sellyne

ROZDZIAŁ 2
Omega?

- MAMA! - wrzasnęła Dena, niemalże ogłuszając ciocię.
- Uoouuuoooł... - jędnęła, łapiąc się za głowę Sellyne.
Lwice przyciągnęły sporą antylopę gnu. Sellyne i Dena zeszły i spojrzały na jedzenie. Selly zaczęła marzyć o jedzeniu... Jej żołądek domagał się czegoś wspaniałego w dużej porcji. Nigdy jej, ani innym lwom, nie przeszkadzało to, że po części jedzenie pachniało śmiercią*. W sumie, i tak mocniejszy był zapach świerzutkiego mięska. To było cudowne.
Ucztę rozpoczęła Vikka, nie dopuszczała z początku nikogo do jedzenie, prócz córki. Z czasem inne lwice również rozpoczęły jedzenie. Niestety, albo Selly się wydawało albo naprawdę była najmniej dopuszczana do jedzenia. Najmniej sobie zasłużyła... Kiedy lwice się najadły, Sellyne została całkowicie dopuszczona do posiłku, a jeszcze wiele go zostało. Niestety, ta chwila radości nie trwała długo. Kieł i Simba przyszli i odgonili lwice. Należało im się coś za pilnowanie stada. Smutna Selly nie najadła się, ale przynajmniej z głodu nie umrze.
Słońce zaczęło zachodzić. Dzień minął, jak każdy inny - spokojnie. Sellyne zwykle miała zwyczaj spać obok przywódczyni, jednak widząc swoje miejsce zajęte przez siostrę, Selly ogarnęła zdziwienie i ledwo wyczuwalny gniew.
- Akiria?... To moje miejsce - poskarżyła się.
Akiria podniosła głowę i spojrzała na Selly.
- Teraz moje, Vikka mi pozwoliła. Ponoć Ty masz spać przy wejściu. Tak mówiła.
"Przy wejściu? - pomyślała Selly. - Tam przecież śpią ci... ci najgorsi..."
Zachwiała się i o mały włos nie upadła. Chrząknęła cichutko. Może Anthina miała rację?
Wtem ogarnął ją niewytłumaczalny gniew. Nie wiedziała, skąd przybył, ale z jakiegoś równie niewtłumaczalnego powodu, zagnieździł się w jej sercu i powoli wzrastał. Dało się wyczuć niepokojącą atmosferę... Akiria rozglądnęła się niepewnie. Wiedziała dobrze o nadpobudliwości jej siostry, ale przecież nigdy by jej nic nie zrobiła. Były siostrami.
Sellyne mrugnęła parę razy, powstrzymując łzy i spojrzała gniewnie na Akirię, jakby to była jej wina. Sellyne warknęła cicho, a Akiria się poderwała, gotowa do obrony.
- Selly?! - szepnęła z nutką przerażenia w głosie lwica.
Ale... Selly... przestała już być sobą i rzuciła się na siostrę, dobierając się do jej szyi. W pierwszej chwili Akiria przeraziła się, ale przecież nie była bez szans i wkrótce role się odmieniły. Lwice zaczęły ze sobą walczyć, aż w końcu walkę przerwała Vikka.
- DOSYĆ TEGO! - wrzasnęła. - Co wy robicie?! CO TU SIĘ DZIAŁO?!
Lwy pospiesznie wskazały na Sellyne i zaczęły się przekrzykiwać nawzajem. Do głosu został w końcu dopuszczony Simba. Selly za karę spała na dworze. "I bardzo dobrze - pomyślała. - Zdala od tych głąbów". Jednak po chwili zasmuciła się i spuściła łeb. Usiadła na zewnątrz i zaczęła lizać swe rany. Kichnęła. Wkrótce potem zasnęła...
- Ale na pewno? - dopytywała się siostry, następnego dnia.
- Tak, tak, nic mi nie jest - uśmiechnęła się Akiria, ale na to jej siostra jedynie spuściła łeb i poszła na polanę. Nie chciała dzisiaj polować w grupie. Zaczęła się podkradać do stada gazel, ale one wnet uciekły. Za drugim, trzecim i czwartym razem - to samo. Wyczerpana usiadła na kamieniu i westchnęła. Inni też polowali... Z powodzeniem. Jednak Sellyne nigdy co do tego nie miała szczęścia. Czasem chciała być taką Anthiną - ona umiała polować i radziła sobie świetnie sama. Selly by pewnie nie wytrzymała w samotności... Dlaczego jej życie było takie... No, takie.
Wróciła na skałę dopiero późnym wieczorem. Jakoś nie kręciło jej spoglądanie na gwiazdy, jednak tym razem...
Usiadła na samym czubku skały i dokładnie przez całą noc patrzyła w niebo... Aż do pewnego momentu, w którym coś jej przeszkodziło...

* ponoć zwierzęta mają lepszy węch Mruga

PS: AKIRIA! To wcale nie zmienia mojego stosunku do Ciebie ;* Pamiętaj, opisuję tu osobną historię, ale kogoś musiałam po prostu podrzucić

''''

Safari Paranoja

Ja kcem występować, ja kcem!!!!

Chanon The Master

Ja też je też!!!

Safari Paranoja

A ten z Zoo pasuej do mojego opowiadania ,,W drodze do". No prawie Jezyk

.